Jeszcze daleko do rekordu
2011-03-16 14:32:20
Jeśli Śląsk wygra bądź zremisuje w sobotnim meczu z Lechią Gdańsk, nie przegra dwunastego meczu w Ekstraklasie z rzędu! To wspaniała seria, ale do wyrównania, a tym bardziej pobicia klubowego rekordu, będzie jednak daleko.
Wbrew temu, co podają ostatnio media, klubowy rekord meczów bez porażki w Ekstraklasie nie został ustanowiony w 1989 roku przez trenera Romualda Szukiełowicza, który nie znalazł pogromcy w dwunastu kolejnych pojedynkach. O wiele lepiej radził sobie Jan Caliński, który nie przegrał w siedemnastu ligowych spotkaniach pod rząd! Ta fenomenalna seria zaczęła się marcu 1981 roku i trwała aż do czwartego meczu kolejnego sezonu, w którym patent na wrocławian wymyślił dopiero Łódzki KS.
Co ciekawe, niedługo po zakończeniu tej serii ekipa Jana Calińskiego chciała wyśrubować swój własny rekord. Zaczęła w listopadzie 1981 roku od remisu z Widzewem Łódź i łącznie nie przegrała w piętnastu kolejnych pojedynkach. Marzenia o jeszcze lepszym rezultacie prysły w kwietniu 1982 roku, kiedy Śląsk Jana Calińskiego przegrał… w Łodzi z Widzewem.
Tym samym to Jan Caliński, dzięki świetnym wynikom z 1981 roku, dzierży tytuł najdłużej niepokonanego trenera Śląska w Ekstraklasie. Ani wcześniej, ani później żaden szkoleniowiec prowadzący naszą drużynę w najwyższej klasie rozgrywkowej nie mógł pochwalić się taką serią. Ba, o równie udany wyczyn nie było łatwo także i w niższych ligach. Zdarzyło się tak na przykład w 1952 roku, kiedy wrocławianie rywalizowali jeszcze w A-klasie. Drużyna nie przegrała wtedy w aż osiemnastu ligowych pojedynkach z rzędu, do których dorzuciła jeszcze dwa spotkania w barażach o drugą ligę. Problem w tym, że z powodu braku wiarygodnych źródeł nie za bardzo wiadomo, jakiemu trenerowi należy przypisać ten sukces.
Nie ma za to problemu z inną świetną serią, tym razem z drugiej ligi. Od 2 września 1971 do 9 czerwca 1972 roku prowadzony przez Władysława Żmudę zespół nie przegrał w dwudziestu pięciu kolejnych spotkaniach! Rozpędzeni wrocławianie zostali zatrzymani dopiero przez Stal Rzeszów, a i tak stało się to wtedy, gdy nasza drużyna miała już zapewniony awans do Ekstraklasy. Ogólnie w tym sezonie ekipa Żmudy przegrała w zaledwie dwóch meczach, kończąc rozgrywki z bilansem trzynastu zwycięstw i piętnastu remisów.
Co ciekawe, niedługo po zakończeniu tej serii ekipa Jana Calińskiego chciała wyśrubować swój własny rekord. Zaczęła w listopadzie 1981 roku od remisu z Widzewem Łódź i łącznie nie przegrała w piętnastu kolejnych pojedynkach. Marzenia o jeszcze lepszym rezultacie prysły w kwietniu 1982 roku, kiedy Śląsk Jana Calińskiego przegrał… w Łodzi z Widzewem.
Tym samym to Jan Caliński, dzięki świetnym wynikom z 1981 roku, dzierży tytuł najdłużej niepokonanego trenera Śląska w Ekstraklasie. Ani wcześniej, ani później żaden szkoleniowiec prowadzący naszą drużynę w najwyższej klasie rozgrywkowej nie mógł pochwalić się taką serią. Ba, o równie udany wyczyn nie było łatwo także i w niższych ligach. Zdarzyło się tak na przykład w 1952 roku, kiedy wrocławianie rywalizowali jeszcze w A-klasie. Drużyna nie przegrała wtedy w aż osiemnastu ligowych pojedynkach z rzędu, do których dorzuciła jeszcze dwa spotkania w barażach o drugą ligę. Problem w tym, że z powodu braku wiarygodnych źródeł nie za bardzo wiadomo, jakiemu trenerowi należy przypisać ten sukces.
Nie ma za to problemu z inną świetną serią, tym razem z drugiej ligi. Od 2 września 1971 do 9 czerwca 1972 roku prowadzony przez Władysława Żmudę zespół nie przegrał w dwudziestu pięciu kolejnych spotkaniach! Rozpędzeni wrocławianie zostali zatrzymani dopiero przez Stal Rzeszów, a i tak stało się to wtedy, gdy nasza drużyna miała już zapewniony awans do Ekstraklasy. Ogólnie w tym sezonie ekipa Żmudy przegrała w zaledwie dwóch meczach, kończąc rozgrywki z bilansem trzynastu zwycięstw i piętnastu remisów.