Motor - Śląsk (rys historyczny)

Co ciekawe oba zespoły wygrywały po 10 razy, padło 5 remisów. Dzięki ostatniej wysokiej wygranej wrocławianie maja lepszy bilans bramkowy (o 7 więcej). Wśród strzelców tych równo 81 bramek nie brakuje sławnych nazwisk. W debiutanckim sezonie Motorowców w ekstraklasie na listę strzelców wpisali się środowi jubilaci: Janusz Sybis i Paweł Król. W nastepnych latach najczęściej (po 5 razy) do siatki rywali trafiali Leszek Iwanicki (król strzelców z 1985 r.) oraz obecny trener WKS-u Ryszard Tarasiewicz. Kilku piłkarzy reprezentowało w swojej karierze barwy zarówno Śląska, jak i Motoru. Najsłynniejszym jest bez wątpienia wychowanek lubelskiego klubu Władysław Żmuda, który w 1972 r. przeszedł do Gwardii Warszawa, by 2 lata później wylądować nad Odrą. Był stoperem reprezentacji Polski, która w 1974 i 1982 r. zajęła 3. miejsce na mistrzostwach świata, a w 1976 r. wywalczyła srebrny medal na Olimpiadzie. Innym kadrowiczem, choć najczęściej tylko rezerwowym, był bramkarz Zygmunt Kalinowski. Ten z kolei najpierw (od 1971 r.) występował we Wrocławiu w czasach największych triumfów naszego klubu, by po 8 latach przenieść się nad Bystrzycę i z marszu poprowadzić Motor do historycznego awansu do ekstraklasy. Kalinowski obecnie jest trenerem bramkarzy w lubelskim klubie. Szlak z Wrocławia do Lublina przetarł wcześniej Andrzej Kaczewski napastnik Śląska z pierwszego okresu gry w ekstraklasie (1965-69), który następne 2 sezony spędził w Motorze w 1971 r. zostając królem strzelców 2. ligi. Po nim na wschód wyjechał też na krótko Paweł Śpiewok jeden z najlepszych piłkarzy w historii WKS-u. W 1987 r. w drużynie Śląska, która zdobyła Puchar Polski, występowali dwaj młodzieżowi wicemistrzowie Europy sprzed 6 lat, wówczas gracze Motoru; Modest Boguszewski i Robert Grzanka. Ich śladem poszli w 1993 r.: Janusz Kudyba (najskuteczniejszy snajper zaplecza ekstraklasy w obu klubach w 1987 r. w RKS-ie, zaś 7 sezonów później w barwach wrocławskiego klubu), Jarosław Góra czy Sławomir Wałowski. Całą trójkę sprowadził śp. trener Stanisław Świerk, który jako piłkarz w 1965 r. wprowadził Motor do 2. ligi. W przeciwnym kierunku powędrował zaś w 1988 r. Jerzy Matys. Ponadto lublinian do pierwszej ligi wprowadził w 1983 r. debiutujący w roli trenera Lesław Ćmikiewicz w latach 60-tych czołowy zawodnik WKS-u, a później podpora reprezentacji. Ostatnim zawodnikiem zarówno Śląska, jak i Motoru był Leszek Pisz, który w obu klubach występował jednak dość krótko (sezon w Lublinie, runda wiosenna we Wrocławiu). Filip Podolski ŚLĄSK MOTOR Łącznie 10-6-10 44:37 We Wrocławiu 7-4-2 31:17 W Lublinie 3-2-8 13:20 1979/70 Motor Śląsk 1:4, 0:3 1970/71 Motor Śląsk 1:0, 1:1 1971/72 Motor Śląsk 2:1, 2:2 1980/81 Śląsk Motor 1:1, 1:1 1981/82 Śląsk Motor 2:1, 0:0 1983/84 Motor Śląsk 3:0, 0:2 1984/85 Motor Śląsk 4:2, 2:3 1985/86 Motor Śląsk 2:0, 1:1 1986/87 Śląsk Motor 2:1, 3:0 1989/90 Motor Śląsk 1:0, 3:1 1990/91 Śląsk Motor 2:1, 1:2 1991/92 Śląsk Motor 1:3, 0:3 2007/08 Śląsk Motor 10:1, ??? Puchar Polski 1985/86 Motor Śląsk 0:1d