W Śląsku Wrocław i w Lechii Gdańsk
2012-10-20 19:34:07
Dwudziestu piłkarzy i dwóch trenerów w swojej karierze reprezentowało barwy Śląska i Lechii. Sebastian Mila - były piłkarz gdańszczan - jest obecnie czołowym zawodnikiem Śląska i pełni w naszym klubie funkcję kapitana.
Jerzy Kasalik był pierwszym piłkarzem występującym w obu klubach. Grał na pozycji napastnika. Do Śląska przyszedł w 1969 z Legii, w której nie dawano mu zbyt dużo okazji do występów. Wiosną 1969 zaliczył z WKS-em spadek do II ligi. W sezonie 1970/71 został piłkarzem Hutnika Kraków, a później ŁKS Łódź. Jesienią 1975 trafił na jeden drugoligowy sezon do gdańskiej Lechii. Próbował bezskutecznie wywalczyć z biało- zielonymi awans do I ligi. Jednakże na finiszu rozgrywek wiosną 1976 Lechia musiała uznać wyższość lokalnego rywala, czyli Arki. Kasalik po tym niepowodzeniu skorzystał z oferty Lecha Poznań.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Wiosną 1997 roku przejął drużynę Śląska od Wiesława Wojno, ale niestety po raz drugi spadł z nią z ekstraklasy, tym razem jako trener. Po nieudanym starcie w nowym, już drugoligowym sezonie, na ławce trenerskiej naszego klubu zastąpił go zastąpił Jan Caliński.
Jan Erlich to wychowanek Arki Gdynia. Zawodnik bardzo wszechstronny i pracowity. Najczęściej występował w pomocy. Do Śląska trafił latem 1973, ale nie uzyskał zgody Arki na ten transfer i po rocznej karencji zadebiutował dopiero latem 1974. Swoją postawą na boisku szybko zdobył sympatię fanów Śląska. W 1976, grając w barwach naszego klubu, zdobył Puchar Polski, a rok później mistrzostwo Polski. W tymże 1977 dwukrotnie zagrał w reprezentacji naszego kraju. Po czterech latach występów w ekstraklasie w barwach Śląska, wrócił w rodzinne strony i latem 1978 zasilił gdańską Lechię. Miał wówczas 31 lat. Przy Traugutta spędził trzy sezony, zapadając w pamięć kibiców jako zdobywca wielu ważnych i pięknych bramek. Niestety, nie zdołał z Lechią powrócić do ekstraklasy. W 1981 wyjechał do Szwecji, gdzie w tamtejszych klubach kontynuował karierę. Nie wrócił już do Polski. Zmarł w czerwcu 1998 roku w Szwecji.
Mirosław Pękala był pierwszym piłkarzem, który zagrał w obu klubach na poziomie ekstraklasy. Wielki, ale niestety, niespełniony talent. Zaliczył prawie sto meczów w reprezentacjach juniorskich kraju, ale tylko sześć w pierwszej. W Śląsku zadebiutował w sierpniu 1977 w meczu z Ruchem, mając niecałe 16 lat. Zdobył w barwach naszego klubu mistrzostwo Polski juniorów w 1979 i dwukrotnie wicemistrzostwo seniorów w 1978 i 1982. Miał na swoim koncie także wicemistrzostwo Europy juniorów z 1980. Niestety, ciągłe problemy wychowawcze i spowodowanie jesienią 1984 wypadku samochodowego spowodowały jego dyskwalifikację. Do Lechii ściągnął go wiosną 1985 trener Wojciech Łazarek. W Gdańsku odbudował formę i zagrał wiele bardzo dobrych meczów na poziomie ekstraklasy. Niestety, w czerwcu 1988 przeżył z Lechią degradację do II ligi. A jego niesportowy tryb życia spowodował kolejną dyskwalifikację i przedwczesne zakończenie kariery. Latem 1989 próbował jeszcze wrócić do Śląska, ale po raz kolejny nie wykorzystał danej mu szansy.
Bolesław Błaszczyk latem 1980 w wieku 16 lat trafił do pierwszego zespołu Lechii. Jesienią zadebiutował, w wówczas drugoligowej Lechii w meczu Pucharu Polski z Zawiszą Bydgoszcz. W sezonie 1980/81 w lidze zagrał łącznie w 6 meczach, a w pierwszej jedenastce wybiegł w spotkaniu ostatniej kolejki przeciwko Moto-Jelcz Oława. W tym okresie został powołany do reprezentacji Polski U-17 kierowanej przez Mieczysław Broniszewskiego. Sezon 1981/82 nie był dla niego udany. Lechia po bardzo słabej grze spadła do III ligi, a Błaszczyk w marcu złamał nogę podczas meczu kadry juniorów w stolicy Uzbekistanu - Taszkiencie. W III lidze w barwach Lechii grał tylko jesienią 1982 roku. Chcąc dalej występować w reprezentacji musiał poszukać klubu z wyższej klasy rozgrywkowej, dlatego wiosną 1983 r. trafił do Bałtyku Gdynia. Tym samym nie zagrał w barwach Lechii w meczach decydujących o zdobyciu Pucharu Polski. Nie wystąpił w dwumeczu z Juventusem i nie wywalczył z biało-zielonymi awansu do II ligi, a wiosną 1984 do ekstraklasy. Jednak z reprezentacją, w której grał w podstawowym składzie, zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata U-20 w Meksyku.
W przerwie zimowej sezonu 1984/85 w ramach odrabiania służby wojskowej trafił do Śląska. Mimo dobrej gry w rezerwach, nie dostał niestety szansy na debiut w pierwszej jedenastce naszego klubu i wrócił do Bałtyku.
Tomasz Unton to- urodzony w Szczecinie wychowanek Arki Gdynia, występujący na pozycji pomocnika. W trakcie sezonu 1987/88 przeszedł do Lechii Gdańsk. Wiosną 1988 zaliczył osiem meczów na poziomie ekstraklasy i spadł z Lechią do II ligi. Jednak po degradacji został w klubie i w barwach biało-zielonych występował na drugim froncie przez ponad sześć sezonów. Wiosną 1995 przeszedł do Legii Warszawa i zdobył z nią mistrzostwo oraz Puchar Polski. Jesienią 1995 wrócił do Lechii, ale już połączonej z Olimpią. Niestety, mimo starań przeżył w Gdańsku, po raz drugi, gorycz degradacji z ekstraklasy.
Rok później znów zaliczył spadek z najwyższej klasy rozgrywkowej, tym razem w barwach naszego klubu. W Śląsku wiosną 1997 zagrał w siedmiu meczach ligowych.
Grzegorz Szamotulski - wychowanek Lechii, utalentowany bramkarz, znany z bardzo dobrej gry na przedpolu. Niestety, nie zagrał w barwach macierzystego klubu w oficjalnym meczu. W trakcie sezonu 1993/94 przeszedł do Legii, skąd został wypożyczony do Hutnika Warszawa. Od jesieni 1996 do 1999 był już podstawowym bramkarzem stołecznej Legii. Do Wrocławia trafił ponad dziesięć lat temu wiosną 2001 po niezbyt udanych wojażach w Grecji, gdzie występował w PAÓK-u Saloniki. W naszym klubie zagrał w 8. meczach. Miał wówczas ratować dla Śląska ekstraklasę i sztuka ta mu się udała. Latem 2001 odszedł do Amiki Wronki, gdzie zbierał bardzo dobre recenzje, a Śląsk wiosną 2002 spadł do II ligi.
Sebastian Mila (na zdjęciu) to jedyny zawodnik z obecnej drużyny Śląska mający za sobą występy w Lechii. Będąc piłkarzem gdańskiego klubu zdobył wicemistrzostwo Europy U-16 1999 i mistrzostwo Europy U-18 w 2001. Zawodnik do dziś podkreśla, że bardzo dużo zawdzięcza Lechii, jak i trenerowi Michałowi Globiszowi, który ściągnął go do Gdańska. Niestety, trafił na bardzo trudny okres w dziejach biało-zielonych. Latem 1998 w związku z poważnymi problemami finansowymi i organizacyjnymi klubu z ulicy Traugutta, doszło do fuzji Lechii z drugą gdańską drużyną - Polonią. 4 marca 2000 Mila zadebiutował w II lidze w drużynie seniorów Lechii/Polonii. W następnym sezonie 2000/01 Sebastian - mimo bardzo dobrej postawy na boisku - nie zdołał uchronić swojego klubu przed spadkiem do III ligi. Młody 19-letni zawodnik, chcąc dalej się rozwijać i grać na wyższym poziomie ligowym, latem 2001 postanowił przejść do drugoligowego Orlenu Płock.
Piłkarze Śląska i Lechii:
1. Piotr Bubiłek: Lechia/Polonia 2000(j), Śląsk 2001(j)
2. Bolesław Błaszczyk: Lechia 1980-82, Śląsk 1985(rezerwy)
3. Marcin Ciliński: Lechia/Olimpia 1995-96, Śląsk 1997-98
4. Jan Erlich: Śląsk 1973-1978, Lechia 1978-1981
5. Piotr Jacyna: Śląsk 1995(j)(rezerwy), Lechia/Polonia 2000(j)
6. Marcin Janus: Lechia/Olimpia 1995(j) i Lechia 2005-06, Śląsk 1999-01
7. Jerzy Kasalik: Śląsk 1969-70, Lechia 1975-76
8. Kamil Kowalczyk: Śląsk 1994(rezerwy), Lechia/Olimpia 1995-96 i Lechia 1996(j)
9. Maciej Kowalczyk: Śląsk 2000-01, Lechia 2008-09
10. Grzegorz Krysiak: Śląsk 1999(w), Lechia/Polonia 2000(w)
11. Sebastian Mila: Lechia do 1998 i Lechia/Polonia 1998-01, Śląsk od 2008
12. Tomasz Moskal: Śląsk 1994-97, Lechia/Polonia 2000(j)
13. Jacek Paszulewicz: Lechia/Polonia 1998-99, Śląsk 2001(w)
14. Mirosław Pękala: Śląsk 1977-1984, Lechia 1985-1988
15. Krzysztof Rusinek: Lechia do 1998(wych.) i 2004-06, Lechia/Polonia 1998-01, Śląsk 2007(w)
16. Krzysztof Sadzawicki: Lechia/Olimpia 1995-96, Śląsk 1999-01
17. Grzegorz Szamotulski: Lechia do 1993(wych.- bez gry), Śląsk 2001(w)
18. Tomasz Unton: Lechia 1988-1994(w) i Lechia/Olimpia 1995/96, Śląsk 1997(w)
19. Dariusz Wojciechowski: Śląsk 1996/97, Lechia/Polonia 2000/01(w)
20. Dzidosław Żuberek: Śląsk 1998/99, Lechia/Polonia 2000(w)
Trenerzy Śląska i Lechii:
1. Wojciech Łazarek: Lechia 1974-75 i 1985-86, Śląsk 1998-99
2. Romuald Szukiełowicz: Śląsk 1989-91 i 1995-96, Lechia/Polonia 2000(j)
Ponadto Zygmunt Czyżewski - jeden z pionierów gdańskiej piłki - grał w BOP Baltia (1945-46). Był gorącym zwolennikiem zmiany nazwy tego klubu na Lechia. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. W latach 1960-61 prowadził w II lidze piłkarzy Śląska Wrocław.
Opracował Krzysztof Mielczarek
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Wiosną 1997 roku przejął drużynę Śląska od Wiesława Wojno, ale niestety po raz drugi spadł z nią z ekstraklasy, tym razem jako trener. Po nieudanym starcie w nowym, już drugoligowym sezonie, na ławce trenerskiej naszego klubu zastąpił go zastąpił Jan Caliński.
Jan Erlich to wychowanek Arki Gdynia. Zawodnik bardzo wszechstronny i pracowity. Najczęściej występował w pomocy. Do Śląska trafił latem 1973, ale nie uzyskał zgody Arki na ten transfer i po rocznej karencji zadebiutował dopiero latem 1974. Swoją postawą na boisku szybko zdobył sympatię fanów Śląska. W 1976, grając w barwach naszego klubu, zdobył Puchar Polski, a rok później mistrzostwo Polski. W tymże 1977 dwukrotnie zagrał w reprezentacji naszego kraju. Po czterech latach występów w ekstraklasie w barwach Śląska, wrócił w rodzinne strony i latem 1978 zasilił gdańską Lechię. Miał wówczas 31 lat. Przy Traugutta spędził trzy sezony, zapadając w pamięć kibiców jako zdobywca wielu ważnych i pięknych bramek. Niestety, nie zdołał z Lechią powrócić do ekstraklasy. W 1981 wyjechał do Szwecji, gdzie w tamtejszych klubach kontynuował karierę. Nie wrócił już do Polski. Zmarł w czerwcu 1998 roku w Szwecji.
Mirosław Pękala był pierwszym piłkarzem, który zagrał w obu klubach na poziomie ekstraklasy. Wielki, ale niestety, niespełniony talent. Zaliczył prawie sto meczów w reprezentacjach juniorskich kraju, ale tylko sześć w pierwszej. W Śląsku zadebiutował w sierpniu 1977 w meczu z Ruchem, mając niecałe 16 lat. Zdobył w barwach naszego klubu mistrzostwo Polski juniorów w 1979 i dwukrotnie wicemistrzostwo seniorów w 1978 i 1982. Miał na swoim koncie także wicemistrzostwo Europy juniorów z 1980. Niestety, ciągłe problemy wychowawcze i spowodowanie jesienią 1984 wypadku samochodowego spowodowały jego dyskwalifikację. Do Lechii ściągnął go wiosną 1985 trener Wojciech Łazarek. W Gdańsku odbudował formę i zagrał wiele bardzo dobrych meczów na poziomie ekstraklasy. Niestety, w czerwcu 1988 przeżył z Lechią degradację do II ligi. A jego niesportowy tryb życia spowodował kolejną dyskwalifikację i przedwczesne zakończenie kariery. Latem 1989 próbował jeszcze wrócić do Śląska, ale po raz kolejny nie wykorzystał danej mu szansy.
Bolesław Błaszczyk latem 1980 w wieku 16 lat trafił do pierwszego zespołu Lechii. Jesienią zadebiutował, w wówczas drugoligowej Lechii w meczu Pucharu Polski z Zawiszą Bydgoszcz. W sezonie 1980/81 w lidze zagrał łącznie w 6 meczach, a w pierwszej jedenastce wybiegł w spotkaniu ostatniej kolejki przeciwko Moto-Jelcz Oława. W tym okresie został powołany do reprezentacji Polski U-17 kierowanej przez Mieczysław Broniszewskiego. Sezon 1981/82 nie był dla niego udany. Lechia po bardzo słabej grze spadła do III ligi, a Błaszczyk w marcu złamał nogę podczas meczu kadry juniorów w stolicy Uzbekistanu - Taszkiencie. W III lidze w barwach Lechii grał tylko jesienią 1982 roku. Chcąc dalej występować w reprezentacji musiał poszukać klubu z wyższej klasy rozgrywkowej, dlatego wiosną 1983 r. trafił do Bałtyku Gdynia. Tym samym nie zagrał w barwach Lechii w meczach decydujących o zdobyciu Pucharu Polski. Nie wystąpił w dwumeczu z Juventusem i nie wywalczył z biało-zielonymi awansu do II ligi, a wiosną 1984 do ekstraklasy. Jednak z reprezentacją, w której grał w podstawowym składzie, zdobył brązowy medal Mistrzostw Świata U-20 w Meksyku.
W przerwie zimowej sezonu 1984/85 w ramach odrabiania służby wojskowej trafił do Śląska. Mimo dobrej gry w rezerwach, nie dostał niestety szansy na debiut w pierwszej jedenastce naszego klubu i wrócił do Bałtyku.
Tomasz Unton to- urodzony w Szczecinie wychowanek Arki Gdynia, występujący na pozycji pomocnika. W trakcie sezonu 1987/88 przeszedł do Lechii Gdańsk. Wiosną 1988 zaliczył osiem meczów na poziomie ekstraklasy i spadł z Lechią do II ligi. Jednak po degradacji został w klubie i w barwach biało-zielonych występował na drugim froncie przez ponad sześć sezonów. Wiosną 1995 przeszedł do Legii Warszawa i zdobył z nią mistrzostwo oraz Puchar Polski. Jesienią 1995 wrócił do Lechii, ale już połączonej z Olimpią. Niestety, mimo starań przeżył w Gdańsku, po raz drugi, gorycz degradacji z ekstraklasy.
Rok później znów zaliczył spadek z najwyższej klasy rozgrywkowej, tym razem w barwach naszego klubu. W Śląsku wiosną 1997 zagrał w siedmiu meczach ligowych.
Grzegorz Szamotulski - wychowanek Lechii, utalentowany bramkarz, znany z bardzo dobrej gry na przedpolu. Niestety, nie zagrał w barwach macierzystego klubu w oficjalnym meczu. W trakcie sezonu 1993/94 przeszedł do Legii, skąd został wypożyczony do Hutnika Warszawa. Od jesieni 1996 do 1999 był już podstawowym bramkarzem stołecznej Legii. Do Wrocławia trafił ponad dziesięć lat temu wiosną 2001 po niezbyt udanych wojażach w Grecji, gdzie występował w PAÓK-u Saloniki. W naszym klubie zagrał w 8. meczach. Miał wówczas ratować dla Śląska ekstraklasę i sztuka ta mu się udała. Latem 2001 odszedł do Amiki Wronki, gdzie zbierał bardzo dobre recenzje, a Śląsk wiosną 2002 spadł do II ligi.
Sebastian Mila (na zdjęciu) to jedyny zawodnik z obecnej drużyny Śląska mający za sobą występy w Lechii. Będąc piłkarzem gdańskiego klubu zdobył wicemistrzostwo Europy U-16 1999 i mistrzostwo Europy U-18 w 2001. Zawodnik do dziś podkreśla, że bardzo dużo zawdzięcza Lechii, jak i trenerowi Michałowi Globiszowi, który ściągnął go do Gdańska. Niestety, trafił na bardzo trudny okres w dziejach biało-zielonych. Latem 1998 w związku z poważnymi problemami finansowymi i organizacyjnymi klubu z ulicy Traugutta, doszło do fuzji Lechii z drugą gdańską drużyną - Polonią. 4 marca 2000 Mila zadebiutował w II lidze w drużynie seniorów Lechii/Polonii. W następnym sezonie 2000/01 Sebastian - mimo bardzo dobrej postawy na boisku - nie zdołał uchronić swojego klubu przed spadkiem do III ligi. Młody 19-letni zawodnik, chcąc dalej się rozwijać i grać na wyższym poziomie ligowym, latem 2001 postanowił przejść do drugoligowego Orlenu Płock.
Piłkarze Śląska i Lechii:
1. Piotr Bubiłek: Lechia/Polonia 2000(j), Śląsk 2001(j)
2. Bolesław Błaszczyk: Lechia 1980-82, Śląsk 1985(rezerwy)
3. Marcin Ciliński: Lechia/Olimpia 1995-96, Śląsk 1997-98
4. Jan Erlich: Śląsk 1973-1978, Lechia 1978-1981
5. Piotr Jacyna: Śląsk 1995(j)(rezerwy), Lechia/Polonia 2000(j)
6. Marcin Janus: Lechia/Olimpia 1995(j) i Lechia 2005-06, Śląsk 1999-01
7. Jerzy Kasalik: Śląsk 1969-70, Lechia 1975-76
8. Kamil Kowalczyk: Śląsk 1994(rezerwy), Lechia/Olimpia 1995-96 i Lechia 1996(j)
9. Maciej Kowalczyk: Śląsk 2000-01, Lechia 2008-09
10. Grzegorz Krysiak: Śląsk 1999(w), Lechia/Polonia 2000(w)
11. Sebastian Mila: Lechia do 1998 i Lechia/Polonia 1998-01, Śląsk od 2008
12. Tomasz Moskal: Śląsk 1994-97, Lechia/Polonia 2000(j)
13. Jacek Paszulewicz: Lechia/Polonia 1998-99, Śląsk 2001(w)
14. Mirosław Pękala: Śląsk 1977-1984, Lechia 1985-1988
15. Krzysztof Rusinek: Lechia do 1998(wych.) i 2004-06, Lechia/Polonia 1998-01, Śląsk 2007(w)
16. Krzysztof Sadzawicki: Lechia/Olimpia 1995-96, Śląsk 1999-01
17. Grzegorz Szamotulski: Lechia do 1993(wych.- bez gry), Śląsk 2001(w)
18. Tomasz Unton: Lechia 1988-1994(w) i Lechia/Olimpia 1995/96, Śląsk 1997(w)
19. Dariusz Wojciechowski: Śląsk 1996/97, Lechia/Polonia 2000/01(w)
20. Dzidosław Żuberek: Śląsk 1998/99, Lechia/Polonia 2000(w)
Trenerzy Śląska i Lechii:
1. Wojciech Łazarek: Lechia 1974-75 i 1985-86, Śląsk 1998-99
2. Romuald Szukiełowicz: Śląsk 1989-91 i 1995-96, Lechia/Polonia 2000(j)
Ponadto Zygmunt Czyżewski - jeden z pionierów gdańskiej piłki - grał w BOP Baltia (1945-46). Był gorącym zwolennikiem zmiany nazwy tego klubu na Lechia. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. W latach 1960-61 prowadził w II lidze piłkarzy Śląska Wrocław.
Opracował Krzysztof Mielczarek