Co słychać u Wiślaków?

Na początku marca, po czterech meczach bez zwycięstwa, ze stanowiskiem trenera pożegnał się Franciszek Smuda, którego zastąpił  Kazimierz Moskal.  Wiślacy w pierwszym meczu pod jego wodzą podzielili się punktami z warszawską Legią, a tydzień później pokonali Cracovię 2:1. Gdy wydawało się, że Biała Gwiazda powróciła na właściwe, zwycięskie tory, przyszły trzy remisy, które sprawiły, że krakowianie aż do ubiegłej niedzieli nie byli pewni gry w grupie mistrzowskiej. To się jednak zmieniło po wygranej odniesionej nad Koroną Kielce i w ten sposób w ostatniej kolejce we Wrocławiu zmierzą się ze sobą ekipy, które są już pewne miejsca w gronie najlepszej piłkarskiej ósemki w kraju.

 
Wisła do stolicy Dolnego Śląska przyjeżdża – plasując się tuż pod strefą medalową - z 43 punktami na koncie.  Na ten dorobek złożyło się: 11 zwycięstw, 10 remisów oraz 8 porażek. Zawodnicy z Reymonta strzelili w lidze w sumie 47 goli, a stracili o 9 mniej. 60% trafień to zasługa krakowskiego trio: Pawła Brożka (14), Semira Štilicia (8) i Wilde-Donalda Guerriera (6). Zawodnik pochodzący z Haiti jest sensacją tegorocznej rundy wiosennej. W ostatnich 4 meczach zdobył 5 bramek, a jego uderzenie z ponad 30 metrów w pojedynku z Koroną, było prawdziwą ozdobą spotkania i ma szansę zostać nie tylko bramką kolejki, ale i sezonu. Dodatkowego smaku temu zwycięstwu dodaje fakt, że była to pierwsza porażka złocisto-krwistych po przerwie zimowej.

 
Mimo korzystnego rezultatu w poprzedniej serii gier i zapewnienia sobie awansu do grupy mistrzowskiej, o „hurraoptymizmie” w szatni Wisły nie może być mowy. Podopieczni Kazimierza Moskala w dalszym ciągu czekają na pierwszą pełną pulę wywiezioną na wiosnę z obiektu przeciwnika. Ogółem, w meczach wyjazdowych Biała Gwiazda radzi sobie średnio – na 42 możliwe punkty, zdobyła raptem 20 „oczek”. Czy ten dorobek zmieni się po starciu ze Śląskiem?