Wydarzenia

W Śląsku Wrocław i Wiśle Płock

2021-09-26 14:00:00
Ponad dwudziestu piłkarzy i dwóch trenerów w swojej karierze reprezentowało barwy Śląska i płockiej Wisły.
Marek Jakóbczak - specjalista od awansów - sześciokrotnie wywalczył promocje na wyższy poziom ligowy, w tym czterokrotnie do najwyższej klasy rozgrywkowej: z Wisłą Płock (1997), GKS Bełchatów (1998), Śląskiem Wrocław (2000) i RKS Radomsko (2001). W Płocku grał półtora roku, we Wrocławiu rok. Do Śląska trafił w wieku 30 lat z GKS-u Bełchatów. Strzelając dla WKS-u 14 bramek był jednym z głównych autorów - czwartego w historii klubu - awansu Śląska do ekstraklasy. W swoim drugim występie w Śląsku wbił trzy bramki Ceramice Opoczno. Jeszcze skuteczniejszy był w meczu PP z Nysą Zgorzelec, kiedy to zdobył cztery bramki. Po wywalczeniu awansu przeszedł do izraelskiego drugoligowca Hapoelu Beit-Shean. Zmarł przedwcześnie w 2014 roku tuż przed swoimi 45. urodzinami.

Krzysztof Koszarski pod koniec lat 70. trafił do Wisły Płock z Górnika Łęczyca. Płocczanie występowali wówczas w III lidze. Młody bramkarz pomógł im w 1980 roku awansować do II ligi. W 1982 roku przeszedł do Radomiaka, z którym w 1984 uzyskał promocję do najwyższej klasy rozgrywkowej. Jednak największe sukcesy osiągnął z Zagłębiem Lubin. Z Miedziowymi także awansował do ekstraklasy (1989), rok później zdobył wicemistrzostwo Polski i w 1991 mistrzostwo. Do Śląska ściągnął go trener Świerk. Jesienią 1993 zwycięsko wyszedł z rywalizacji o miejsce w bramce WKS-u z Markiem Siemiątkowskim. W trakcie rundy wiosennej musiał jednak uznać wyższość Tomasza Bobla. Latem 1994 wrócił do Płocka - ówczesnego beniaminka ekstraklasy. Niestety, po roku zaliczył z Nafciarzami degradację do II ligi. Po nieudanej próbie odzyskania ekstraklasy dla Płocka w połowie 1996 roku przeszzedł do Karkonoszy Jelenia Góra.

Ireneusz Kowalski jest rodowitym wrocławianinem i wychowankiem Parasola. Reprezentant Polski juniorów - uczestnik Mistrzostw Europy U-16 w Belgii (1995)  W lipcu 1996 zadebiutował w Śląsku i ekstraklasie w wygranym 3:0 pojedynku z ŁKS-em. Wiosną przeżył z WKS-em spadek do II ligi. Po dwóch drugoligowych sezonach w Śląsku latem 1999 roku przeszedł do Zagłębia Lubin. Po awansie WKS-u do ekstraklasy latem 2000 roku na krótko wrócił na Oporowską. Jednak już pod koniec września ostatecznie przeszedł do Lubina. Latem 2004 roku zawitał na Łazienkowską. Zadebiutował w Legii w wygranym 1:0 meczu Pucharu UEFA z FC Tbilisi. Jednak problemy z kontuzją spowodowały, że w warszawskiej drużynie za wiele nie pograł i po sezonie odszedł do Odry Wodzisław. Wiosną 2007 przeszedł do Wisły Płock i spadł z nią do II ligi. Po dwóch nieudanych próbach powrotu z Nafciarzami do ekstraklasy latem 2009 roku odszedł do Polonii Bytom.   

Mirosław Milewski to kolejny specjalista od awansów. Wychowanek Goplanii Inowrocław  w swojej karierze pięciokrotnie w barwach trzech klubów awansował do ekstraklasy. Po raz pierwszy sztuki tej dokonał z bydgoskim Zawiszą w 1989 roku. Później trzykrotnie w latach 1994, 1997 i 1999 świętował awans do najwyższej klasy rozgrywkowej z Wisłą Płock. Na początku 2000 roku trafił do Śląska, z którym wywalczył swój piąty awans do ekstraklasy. We Wrocławiu grał przez rok, po czym odszedł do Świtu Nowy Dwór Maz. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Przed sezonem 2007/08 ponownie trafił do płockiej Wisły zostając asystentem trenera Jakołcewicza. W trakcie rundy jesiennej samodzielnie objął mazowiecką jedenastkę. W debiucie jego Wisła przegrała 1:2 na Oporowskiej ze Śląskiem. W sumie poprowadził Nafciarzy w 9. drugoligowych meczach.

Sławomir Nazaruk w sezonie 1999/00 w barwach Górnika Łęczna rywalizował ze Śląskiem w walce o awans do ekstraklasy. Latem 2000 roku razem z trenerem Łachem przeniósł się z Łęcznej do WKS-u. W debiucie na Oporowskiej strzelił bramkę dającą Śląskowi zwycięstwo w meczu z Górnikiem Zabrze. Jesienią 2001 w inauguracyjnej kolejce ponownie zaliczył bardzo udany występ i zdobył zwycięską bramkę w meczu z Legią (1:0). Wiosną 2002 roku pełnił we wrocławskiej drużynie funkcję kapitana. Po spadku Śląska do II ligi zaliczył po jednym sezonie w Wiśle Płock i Widzewie. Z Nafciarzami zajął 10. miejsce w ekstraklasie, zaś z Widzewem spadł do II ligi. Następnie wrócił do Górnika Łęczna z którym w 2007 został karnie zdegradowany do III ligi za udział klubu w korupcji. Po roku awansował z nim na zaplecze ekstraklasy. W 2011 zakończył karierę i został kierownikiem górniczej jedenastki. W 2019 wrócił do Płocka jako asystent trenera Sobolewskiego. Funkcję tą pełnił do kwietnia
tego roku.

Paweł Woźniak jest wychowankiem Chrobrego Głogów. Reprezentant Polski juniorów - uczestnik Mistrzostw Europy U-16 w Belgii (1995). Zanim trafił na Oporowską występował w ekstraklasie w Zagłębiu Lubin i Legii Warszawa. W barwach Miedziowych mocno skonfliktował się z Radosławem Kałużnym. O bójce między tymi piłkarzami swego czasu było głośno w całej Polsce. W sezonie 2001-02 grał w Wiśle Płock, z którą wywalczył awans do ekstraklasy. W Płocku także pobił się z kolegą z drużyny - Mariuszem Woronieckim. Obaj zawodnicy zostali wówczas przeniesieni do zespołu rezerw. W Śląsku w sezonie 2002/03 zagrał w 26. meczach ligowych, ale tylko w czterech w pełnym wymiarze czasowym. Jego bramki w spotkaniach z GKS-em we Wrocławiu i z Tłokami w Gorzycach dały Śląskowi cenne remisy. Ale nie uchroniło to wojskowych przed spadkiem do III ligi. Po tym sezonie Woźniak przeniósł się do II-ligowego Podbeskidzia. Wiosną 2007 powrócił do Śląska. W drużynie z Oporowskiej zagrał wówczas w 6. niepełnych meczach. Jesienią 2007 trener Tarasiewicz przesunął go rezerw. Wiosną 2008 przeszedł do Miedzi Legnica. A przed sezonem 2009/10 wrócił po latach do Chrobrego Głogów.

Mateusz Żytko jest rodowitym wrocławianinem i wychowankiem Śląska. W barwach WKS-u zdobył mistrzostwo Europy U-18 w 2001 w Finlandii. Niestety, Żytko natrafił na słabszy okres w dziejach naszego klubu. Spadł ze Śląskiem w 2002 roku z ekstraklasy, a rok później z II ligi. Odszedł do Zagłębia Lubin, z którym w sezonie 2006/07 został mistrzem Polski, choć jego wkład w ten tytuł był bardzo symboliczny. W 2007 roku trafił na trzy lata do Wisły Płock, która wówczas występowała na zapleczu ekstraklasy. Dwukrotnie zajmował z Nafciarzami miejsce w środku I-ligowej tabeli, by w 2010 roku spaść z płocczanami do II ligi. Żytko w swojej karierze miał pecha do spadków. Poza Śląskiem i Wisłą Płock został zdegradowany z ekstraklasy z Polonią Warszawa (2006), Polonią Bytom (2011) i Cracovią (2012). Z krakowskim zespołem po roku do ekstraklasy powrócił. Następnie bronił barw I-ligowej Pogoni Siedlce. Obecnie gra w Piaście Żmigród.

Jerzy Kasalik grał na pozycji napastnika. Do Śląska przyszedł w 1969 z Legii, w której nie dawano mu zbyt dużo okazji do występów. Wiosną 1969 zaliczył z WKS-em spadek do II ligi. W sezonie 1970/71 został piłkarzem Hutnika Kraków a później ŁKS Łódź. Jesienią 1975 trafił na jeden drugoligowy sezon do gdańskiej Lechii. Próbował bezskutecznie wywalczyć z biało-zielonymi awans do I ligi. Po tym niepowodzeniu skorzystał z oferty Lecha Poznań. Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Wiosną 1997 roku przejął drużynę Śląska od Wiesława Wojno, ale niestety, po raz drugi spadł z nią z ekstraklasy, tym razem jako trener. Po nieudanym starcie, w nowym już drugoligowym sezonie, na ławce trenerskiej WKS-u zastąpił go zastąpił Jan Caliński. Kasalik więcej szczęścia miał w Płocku. Na początku 1999 roku został trenerem Nafciarzy i po zakończeniu rundy wiosennej świętował z nimi awans do ekstraklasy. Niestety, nie docenili go płoccy działacze i już we wrześniu podziękowali mu za współpracę.

Piłkarze Śląska i Wisły:

1. Dawid Abramowicz: Śląsk 2009-11 (ME, PP), Wisła 2013-14
2. Karol Angielski: Śląsk 2014-15, Wisła 2018-20
3. Waldemar Adamczyk: Wisła 1999(j), Śląsk 2000(w)
4. Kamil Biliński: Śląsk do 2007, 2007-08 (rezerwy), 2008-09(j) i 2015-17, Wisła 2011(w)-12 i 2017-18
5. Jarosław Fojut: Śląsk 2009-12, Wisła 2019-20
6. Krzysztof Gostyński: Śląsk 1983(w)-84 (rezerwy), Wisła 1986(w)-90
7. Marek Jakóbczak: Wisła 1996(w)-97, Śląsk 1999-00
8. Marcin Janus: Wisła 1997-98 i 2002-05, Śląsk 1999(w)-01
9. Jerzy Koba: Śląsk 1983 (rezerwy), Wisła 1985(w)-90
10. Krzysztof  Koszarski: Wisła 1977-82 i 1994-96, Śląsk 1993-94
11. Ireneusz Kowalski: Śląsk 1996-99 i 2000(j), Wisła 2007(w)-09
12. Rafał Lasocki: Śląsk 2007(w), Wisła 2007(j) i 2008-10
13. Mateusz Lewandowski: Wisła (wych) do 2011 i  Śląsk 2017(w) i 2018(w)
14. Sebastian Mila: Wisła 2001(j), Śląsk 2008-14
15. Mirosław Milewski: Wisła 1993-99, Śląsk 2000
16. Sławomir Nazaruk: Śląsk 2000-02, Wisła 2002-03
17. Piotr Pomorski: Śląsk 1990(w)-91 i 1992(j), Wisła 1992-95
18. Marcin Wasilewski: Śląsk 2000-02, Wisła 2002-05
19.Paweł Woźniak: Wisła 2001-02, Śląsk 2002-03 i 2007
20. Jakub Wrąbel: Śląsk 2012-13 (ME), 2013-14 (rezerwy), 2014-16 i 2017-19, Wisła 2019(j) i 2020(j) (bez gry)
21. Mateusz Żytko: Śląsk (wych) do 2003, Wisła 2007-10

Uwaga: w zestawieniu uwzględniono piłkarzy, którzy przynajmniej w jednym klubie wystąpili
w oficjalnym meczu pierwszej drużyny.

Trenerzy Śląska i Wisły:
1. Jerzy Kasalik: Śląsk 1997, Wisła 1999
2. Wiesław Wojno: Wisła 1995-96, Śląsk 1996-97

Tadeusz Błażejewski - czołowy napastnik Śląska z lat 1957-58. Znacznie przyczynił się do awansu Wisły Płock do II ligi w sezonie 1982/83, choć z powodów zdrowotnych prowadził płoczczan tylko do kwietnia 1983.

Bogdan Pisz- w latach 1993-95 występował w II-ligowym Śląsku awansując z nim do ekstraklasy. Od wiosny 2004 do lata 2007 był w płockiej Wiśle asystentem trenerów  Jabłońskiego i Csaplara. W 2006 zdobył z Nafciarzami Puchar Polski.

Jerzy Podbrożny grał w Wiśle Płock jesienią 2002 roku. Jesienią 2006 r. niecałe trzy miesiące w Śląsku jako asystent Luboša Kubika.
Autor: Krzysztof Mielczarek, Fot. Krystyna Pączkowska

Zobacz również

Wiadomości Wrocław Pogoda Wrocław Rozkład jazdy MPK Wrocław